Semaver

“Sait Faik, Burgaz çalılıklarından çekti bir kızılcık dalı kopardı,kalem gibi yonttu, ucunu yaşama batırdı ve yazmaya koyuldu.
Türk hikâyeciliği Ömer Seyfettin’den sonra Memduh ŞevketEsendal, Fahri Celalettin gibi ustaların sürdürdüğü bir türdü.Sabahattin Ali, Refik Halit’in memleket hikâyeciliğine diyalektikbir görüş katmış ve bu yeniliği ile 1940’ların tek ismi olmuştu .Sait Faik ise onların yapmadığı bir şeyi yaptı. Bir konuyu deği l, yaşamın bir parçasını işliyordu. Bir tez savunmuyor, bir yaşantıyıyansıtıyordu. İnsan sevgisi dolu, doğa sevgisi dolu bir yüreğivardı. Neye baksa bu sevgi ile ısınıyor, ışıklanıyordu. Biz anc ako el attıktan sonradır ki, en önemsiz görünen insanların veşeylerin zevkine eriştik.”
Haldun Taner, Ölürse Ten Ölür Canlar Ölesi Değil, 1983.