Evdəki yad

Bir ev. Bir ailə. Bir yad adam.
 Yaddaşını itirən gənc qadın gözlərini tanımadığı bir evdə açır. 
Onu “ailəsi” adlandıran insanların heç biri doğma gəlmir. Pər
dələr daim bağlıdır. Çöldən gələn polis sirenaları hamını təşvişə 
salır. Hətta qulluqçu belə evdəki əşyaların yerini bilmir. Nəsə 
heç düz getmir. Amma nə?
 Qızın sualları cavabsız qaldıqca qorxusu artır. Kimdir düş
mən? Kimdir dost? Özünü yad hiss edən qadındırmı? Yoxsa əsl 
yadlıq bu evin öz içində gizlənib?
 “Məktubdakı qadın” romanından yaxşı tanıdığımız İmran bu 
dəfə də heç vaxt susmayan instinkti ilə müəmmalı qətllərin izinə 
düşür. Amma düyünləri açmaq göründüyü qədər asan deyil. Hər 
cavab yeni bir sirr gətirir, hər sirr isə daha qaranlıq bir dəhşəti 
gizlədir.
 “Evdəki yad” nəfəs kəsən psixoloji trillerdir. Yaddaş, güvən 
və ailə adı altında gizlənmiş qorxunc sirlər romanıdır. Tükürpər
dici atmosferi, gözlənilməz dönüşləri və gərginliyi ilə oxucunu 
ilk səhifədən sonuncuya qədər həyəcanda saxlayır.