Antik Fəlsəfə Tarixi

Fəlsəfə (yun. Φιλοσοφία) sözü yunancadan tərcümədə “müdrikliyi sevmək” deməkdir. Qədim təsəvvürlərə görə müdriklik xüsusi bir anlayış və həyat tərzidir ki, o da yalnız tanrıya məxsusdur. İnsan isə müdrikliyə tam yüksələ bilməz, yalnız ona doğru yönələ və ya onu sevə bilər. Buna görə də müdriklik sözünü “həqiqət” kimi də anlamaq mümkündür. Beləliklə, fəlsəfə sözünün mənasını “həqiqətə yönəlmə” kimi də vermək olar. Fəlsəfi düşüncəyə məxsus insan dünyanı olduğu kimi dərk etməyə və qavramağa çalışır. İnsanları hisslərlə ölçülə bilməyən anlayışlar haqqında düşüncələrə yönəltmək fəlsəfənin ən əhəmiyyətli xüsusiyyətlərindən biridir. Digər elmlər ayrı-ayrı obyektləri araşdırır, onları təcrübədən keçirir, fəlsəfə isə bütün elmlərin üstündə duraraq onların əldə etdikləri nəticələri ümumiləşdirir, onların arasında əlaqə yaradır və bilikləri məntiqi ardıcıllığa salır. Fəlsəfə şübhələrdən başlayır, çünki filosof hər şeyi anlamağa, şeylərin mahiyyətinə varmağa çalışır. Şübhəçilik istənilən sahədə, o cümlədən cəmiyyətin həyat tərzinə və ictimai qaydalara münasibətdə yarana bilər. Şübhə hansısa səbəblər üzündən yaranır. Bu səbəblərin ən əsası kökləşmiş dəyərlərin və anlayışların böhran həddinə çatmasıdır