Lamiya Şirvanzada Gitgeller adıyla topladığı şiirlerinde insanın duygu ve düşüncelerinin tutarsız doğasını keşfetmiş gibidir.
Gitgeller’le gerek yaşamda gerekse psişik dünyada hassas dengenin birer yanılsama olduğu gerçeğini kısık sesiyle yüzümüze çarpar.
Şair, hayatının pürüzlü koparılan bir anlatı olduğuna inanır gibidir…ahenge çok az yer bırakır. Sözcükleri adeta yerlerinden hemen kopacak gibi görünür…kesinlik havası altüst edilir. Sözcüklerin anlamları oyulur, değerleri sökülür, daha üretken şekilde tekrar bir araya getirilir.
Kendi denizimin kıyısındayım
En az aklım kadar bulanık o da
Şirvanzada’nın şiiri artık bizlere basitçe şeyler hakkında konuşmaz, gizemli bir şekilde konuştuğu varlık ve durum haline gelir. Bir şiir dili ancak bu şekilde, yaşamı aşar.