Qarda ayaq izləri

Sarıqamış Əməliyyatı zamanı: Əsgərlər açıq havada, qar üstündə salınmiş düşərgədə, 35-40 dərəcə şaxtada yatıblar. Soyuqdan donub ölənlərin, əl və ayaq barmaqları qopanların sayı saatbasaat artırdı. Son ümid isə leytenant Əli Saminin yerləşdiyi 10-cu korpusa idi. Sarıqamışa ən kəsə və yeganə yol Allah-u Əkbər dağlarını aşıb keçmək idi. Sarıqamışa yaxınlaşanda qar hələ əriməmişdi. Qar əridi… onlar da əriyib qara qovuşdular. Soyuqlara aclıq da əlavə olunmuşdu. Ərzaq gətirən əsgərlər də donub öldüklərindən, aclıq sağ qalan əsgərləri də taqətdən saldı. Ruslar Allah-u Əkbər dağlarında türk tağımını əsir almağı bacarmadı, çünki onlar artıq Allah dərgahına qovuşmuşdular… “Qarda ayaq izləri” xatirələrdən silinməyən Sarıqamış Əməliyyatının fərqli üzünü təsvir edir. Bu roman buzla ötrülmüş Şəhidlər Təpəsindən ağır yaralarla qurtulan manastırlı leytenant Əli Saminin Sarıqamışda başlayan, Tiflisdə davam edən, Xəzər dənizindəki Nargin adasında sona çatan heyrətamiz hekayəsindən bəhs edir. Qanlı müharibədə belə insanlıq hissini itirməməyin, insan kimi qalmağın vacibliyini sübut edən bu böyük sevgi hekayəsi oxucunu romandan ayrılmağa qoymur. Bakı ziyalıları Akifə xanım və Əli Saminin sevgi hekayəsini oxuyanda, bu böyük sevgiyə hörmətlə yanaşacaq və göz yaşı axıdacaq…