Pələng dərisi geymiş cəngavər

Böyük gürcü şairi Şota Rustavelinin XII əsrdə qələmə aldığı “Pələng dərisi geymiş cəngavər” (gürc. ვეფხისტყაოსანი) poemasının əsasını, tədqiqatçıların fikrincə, IX əsrdə ya­zıl­mış qədim bulqar, türk şairi Mikayıl Şəmsi Baştunun yazdığı “Şan qızı dastanı” təşkil edir. Uzun müddət əlyazma şəklində yayılan əsər ilk dəfə 1712-ci ildə gürcü çarı VI Vaxtanqın, sonra İ.Çavçavadzenin rəhbərliyi altında çalışan qa­baqcıl yazıçı və alimlər komissiyasının təşəbbüsü ilə çap olunub, daha dəqiq elmi-tənqidi mətn 1937-ci ildə, poemanın ya­ra­dılmasının 750 illiyi münasibətilə hazırlanıb, 1951-ci ildə yenidən nəşr edilib. Poemada hadisələr Gürcüstan əra­zisindən uzaqlarda – Ərə­bis­tan, Hindistan, Mülkizanzar, Qulanşaro və Qa­ce­tiyada baş verir. Qəhrəmanlar ərəblərdən, hind­lilərdən və başqa xalqlardandır. Əsərdə zahirən heç bir milli və ərazi məhdudiyyəti yoxdur.