Nuhun övladları

Jozef İkinci Dünya müharibəsindən əvvəl doğulmuş yəhudi uşağıdır. 1942-ildən, hər yerdə olduğu kimi, Belçikada da nasistlər yəhudiləri təqib edirdilər. Bu basqınlar zamanı Jozef valideynlərindən çox erkən ayrılır. Xeyirxah insan Ata Pons onu himayə edir, xilas etmək üçün internat məktəbində, katolik pansionatları arasında gizlədir. Pansionatda yaşadığı üç il ərzində Jozef onu düşündürən “niyə yəhudilər insanlara, Allaha olan münasibətlərində hörməti, xristianlar isə sevgini əsas götürür?” kimi sualların mənbəyi olan vəziyyətinə nəzər salır, yəhudi dini ilə xristian dini arasındakı digər fərqləri, eyni zamanda, dostluğun gücünü və mədəniyyəti ötürməyin vacibliyini öyrənir. Faciəli tarixi kontekstdə yazılan bu sadə və təsirli əsər ümid və həyatla doludur. İnsanların dostluğunu və barbarlığını, sivilizasiyanın məhv olmaq təhlükəsini və onun mümkün müdafiəsini Ata Ponsla kəşf edən Jozefin səyahəti vasitəsilə oxucular əsərin əsas qayəsini başa düşəcəklər.