Elif Gibi Sevmek

Namazlar gibi vakti olsa seni özlemenin...
Alırız abdestimizi
Yalandan yağmurlu İstanbul gecelerinde
Özleriz adam gibi...
Sen yoktun o zamanlar,
çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben...
Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar,
dinler, dokunur, ve topraktan kalkan
o kokuyu koklardım...
Ateşim sönerdi..
Sonra büyüdüm..
gözlerini gördüm,
Yandım, yağmur yağdı,
ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla
bi seni sevebildim...
Kimse duymasın bilmesin diye
sessiz ağlıyor insan bazen.
Gece yarısı kimseyi uyandırmadan
yağan o yağmur gibi.
Kimse bilmez yağıp geçmiştir.
Sabah kalkıp pencerenizi açtığınızda içeri
giren o tatlı soğuk esinti ve kokudan anlarsınız
yağmurun yağdığını.
Bu kitabı okurken alacağınız
o esintiyle diyeceksiniz ki-
“bir Elif yağmuru yağmış bir adamın yüreğine”