Kimi Terkettiysem Unutamadi

Ask, sigara gibiydi... Ama erkeginin ictigi sigarayi, hicbir zaman dudaklarinda hissedemedi yazik ki! Sadece dumaniyla yetinmis, izmaritler basilmasina izin vermisti tum vucuduna. Pasif ictigi askla verem olmustu sonunda, fazladan bir izmarit daha basilacak yer kalmadiginda. Guzeller guzeli Damla... Oylesine ozverili, oylesine almadan vermeyi erdem bilip, oylesine karsiliksiz sevmisti ki, hep daha fazlasini istemislerdi. Nasilsa hic gitmeyecegini dusunmuslerdi. Ama sonunda her kadin, "kendinde kalmak" icin gitmez miydi? Ve Mehmet... Son ukdesiydi, yaban asklarin tirnak izleriyle eskiyip yenileyemedigi bedeni. Biliyordu, bir gun dualarindaki kadinin, el ayasiyla sevip asindiracagini, zamanla kapatacagini vucudundaki tum yaban ciziklerini. Birinin kimsesi yoktu, digeri kalabalikti. Ikisi de cok yalniz, sayilarsa yalnizliga faydasizdi. Erkegin dualari, kadinin masallari vardi. Bir gun dualardaki kadin, masallardaki erkekle karsilasti. Kadin ne kadar masumsa, erkek o denli gunahliydi, ama ikisi de saf âsikti. Kaderse dualarda sakliydi! Ve erkek son kez Allah'a sigindi. Âsik oldugu kadinin teniyle arlanmis avuclarini acip yalvardi, "Ey Tanrim! Bu aski da veresiye bahsettiysen, alacak defterinde kapanmayi bekleyen bir hesap daha kalmissa, bunu o gelmeden tahsil ettirmeliydin seytanina. Affet! Artik cok gec! Ona duydugum ask, kiyas goturmez hicbir mukadderatla."