Bəkir Tunc sağ əlindəki silahı Oğuz bəyə, sol əlindəki silahı isə mənə tuşlamışdı.
Tapançamı hər iki əlimlə bərk-bərk sıxdım. Özümü tətiyi çəkməkdən zorla saxlayırdım.
Dodaqlarının yanından çənəsinə doğru uzanan bığları aralandı, fınxırdı, gözümün içinə dik baxdı. Ağzından sözlər güclə çıxdı:
- Mən səni gəbərtməmişdim, əclaf?
- Deyirdin ki, bu işlər şahmat oynamağa bənzəmir. Amma səhv etmisən, axmaq Bəkir! Bu işlər doğrudan da şahmat oyununa bənzəyir.
Bir-birinə qarışan üç atəş səsi düzənlikdəki boşluğa yayılıb səmaya doğru qalxdı.