AZ
Ədəbiyyatımızda şüur axını və daxili monoloq fəndlərindən ilk dəfə geniş şəkildə istifadə edən müəllif “Altı ay, altı gün, altı saat” romanında da bir ilkə imza atır – “ikinci şəxs” nəqletmə texnikasına müraciət edərək oxucunu hadisələrdə iştiraka cəlb edir. Bu orijinal üslubda müəllifin perspektivi bəzən obrazla və oxucu ilə toqquşur, zaman-zaman müşahidəçi və iştirakçı arasındakı sərhəd itir. Öz baldızının gənc qızına vurulan Kənan duyğularını böyük çətinliklə içində basdırmağa nail olsa da, oğlu həmin
qızla evlənib eyni evdə yaşamağa başlayanda vəziyyət dəyişir. Evliliyin beşinci ilində isə hadisələr cığırından çıxır və sirr pərdəsi aralanmağa başlayır. İlk duyuq düşən evin xanımı – qızın xalası və qayınanası çəkdiyi əzabı içində yaşamağa, doğma bacısına belə heç nə deməməyə məhkumdur. Bəs ərinə və oğluna necə?
Mürəkkəb psixoloji vəziyyət çılpaq əhvalatçılıqla deyil, yüksək texniki ustalıqla işlənir. Günahkarlıq hissi, vicdan əzabı və özünəbəraət üçbucağı təkcə qəhrəmanları deyil, yazıçını da, hətta oxucunu da burulğana salır, obrazların daxili dünyası rəngarəng ədəbi üslubla açılır. Roman həm mövzusuna, həm üslubuna görə milli nəsrimizdə yenilikdir. Düşünərək və əylənərək oxuyacağınız şübhəsizdir.